Sacred Geometry – de taal van vormen en verhoudingen
De eerste kennismaking
Mijn eerste kennismaking met sacred geometry gebeurde vreemd genoeg via muziek. Het was de periode dat ik Tool ontdekte. Hun muziek zat vol onverwachte maatsoorten en gelaagde patronen. Toen ik hoorde dat hun nummer Lateralus gebaseerd was op de Fibonacci-code, viel mijn mond open. Een rocknummer dat letterlijk volgens een wiskundige reeks was opgebouwd — het idee dat muziek en wiskunde zo in elkaar konden haken, zette iets in gang bij mij.
Ik begon me ook te verdiepen in het artwork van Alex Grey, die vaak samenwerkte met Tool. Zijn werk ademt geometrie en symmetrie: lichamen waarin energiebanen zichtbaar worden, opgebouwd uit cirkels, spiralen en herhalende patronen. Dat visuele universum sloot perfect aan bij wat ik in de muziek ontdekte.
Het eerste boek
Niet veel later belandde mijn eerste boek over het onderwerp in mijn handen:
De geometrie van de schepping.
Een filosofisch en spiritueel werk dat vooral één ding deed: mijn ogen openen.
Vanaf dat moment zag ik overal spiralen, cirkels en symmetrische patronen.
Een zaadje was geplant.
De eerste les
De Fibonacci-reeks
De Fibonacci-reeks (1, 1, 2, 3, 5, 8, 13 …) lijkt op papier eenvoudig: elk getal is de som van de twee voorgaande. Maar zet je die reeks om in vierkanten, dan ontstaat er een spiraal die je overal terugvindt in de natuur. Denk aan de schelp van een slak, de spiraal van een dennenappel, de zaden in een zonnebloem. Het mooie is dat dit niet enkel “mooi” oogt, maar dat het ook functioneel is: planten gebruiken die verdeling om ruimte en licht zo efficiënt mogelijk te benutten. En voor ons als makers zit daar een les in: herhaling en spiralen werken niet toevallig zo krachtig, ze zitten ingebakken in hoe wij schoonheid ervaren.
De gulden snede
De gulden snede (φ ≈ 1,618). Het principe is simpel: een lijn wordt in twee stukken verdeeld op zo’n manier dat het kleinste stuk zich verhoudt tot het grootste, zoals het grootste zich verhoudt tot het geheel. Klinkt wiskundig, maar het resultaat is een verhouding die ons oog harmonieus vindt. Je vindt die terug in de Parthenon-tempel, in Da Vinci’s Mona Lisa, maar ook in moderne logo’s. In de natuur duikt ze op in de verhouding van bladeren langs een stengel, in de vorm van schelpen of zelfs in de structuur van DNA. Voor een artiest is dit goud: als je weet dat ons brein deze verhoudingen instinctief prettig vindt, kan je ze bewust inzetten in je composities.
De Flower of Life
Een symbool dat ik nu nog heel vaak gebruik in mijn werk en waar ik veel andere custom patronen op baseer, is de Flower of Life. Een patroon van overlappende cirkels waaruit talloze andere figuren ontstaan. De Seed of Life, de Vesica Piscis, Metatron’s Cube met de vijf Platonische lichamen. Die lichamen — tetraëder, kubus, octaëder, dodecaëder en icosaëder — werden al door Plato beschreven en gekoppeld aan de elementen vuur, aarde, lucht, ether en water. Eeuwen later weten we dat ze nog altijd de basis vormen van de natuur: van kristalstructuren tot moleculen. Een oude filosofische gedachte die dus verrassend goed blijkt te kloppen.
De eerste sleutel
Als beginnende dotworktattoo-artiest was dit voor mij een openbaring. Ik werkte intuïtief met stipjes, lijnen en patronen, maar ineens kreeg ik een taal om te begrijpen waarom het werkte. Nabijheid, symmetrie, repetitie — dat zijn geen vage begrippen, maar mechanismen die diep in ons brein en in de natuur ingebakken zitten. Door ze te leren kennen, kan je ze ook bewust gebruiken. Sacred geometry is geen geheimzinnige code, maar een toolbox. Of je nu tekent, tatoeëert, muziek maakt of ontwerpt: het toont je dat schoonheid niet willekeurig is, maar dat er structuren achter zitten die je kan herkennen en inzetten.
Voor mij blijft het een speelveld. Spiralen, cirkels en geometrische figuren sluipen vanzelf in mijn ontwerpen, alsof ze zichzelf willen tekenen en ik enkel hun logica volg. Sacred geometry gaf me de bril om die logica te zien — en het mooie is dat die bril voor iedereen klaar ligt, je hoeft hem alleen maar op te zetten.
In een van mijn volgende blogs zal ik het hebben over de regels van Gestalt: een tweede sleutel die voor mij een nieuwe deur van mogelijkheden opende.
